Çaydan Adam

20.09.2018 tarihli güncelleme İnternette yaptığım araştırmaya göre; PTT Müzesi artık kapatılmış. Neden ve ne zaman kapatıldığına dair bir bilgi bulamadım. Eğer bulursam eklerim. Sonuç olarak artık müze yok.  6 Mayıs 2000 tarihinde hizmete açılan PTT Müzesi, giriş ve zemin katla birlikte 3 kattan oluşmaktadır. Giriş katta; Osmanlı – Meşrutiyet ve Cumhuriyet Dönemi Postacı kıyafetleri ile müzenin inşasına ait resimler sergilenmektedir. Zemin katta; Osmanlı ve Cumhuriyet Dönemi posta kutuları, ilk telgraf merkezi, giriş kapısı levhası (1855), halk yazı masası bulunmaktadır. Birinci katta; Telgraf memuru Manastırlı Hamdi Bey’in Odası ve zamanında odada yer alan telgraf cihazları, Osmanlı Dönemi pul eskizleri, 1950 yıllarından sonra tedavüle çıkan önemli ve özel günlere ait ofset baskı, ilk gün zarfları ve pulları sergilenmektedir. İkinci katta; 1800’lü yılların sonları 1900’lü yılların başlarına ait kadranlı zemberekli ve manyetolu masa ve duvar telefonları, Türk Ordusu tarafından I. Dü

Türkiye İş Bankası Müzesi , Banka'nın 26 Ağustos 1924 yılında kuruluşundan bugüne, iktisadi, sosyal, kurumsal gelişimine ait verilerin bir araya getirildiği, korunduğu ve toplumsal paylaşıma açıldığı bir kurum tarihi müzesidir.  Türkiye İş Bankası, Atatürk'ün emri ile kurulan Türkiye Cumhuriyeti'nin ilk bankası olarak, ülkenin iktisadi, toplumsal gelişimine, çağdaşlaşma serüvenine paralel, bu süreci aydınlatacak geçmişiyle tarihimizde önemli kesitleri ortaya koyacak birikime sahiptir. Müze, Cumhuriyet'in iktisadi yapısının yoktan var edildiği dönemlerde Türkiye İş Bankası'nın üstlendiği rolleri, ülke gelişimine katkısını, kurumsal yapısının oluşumunu, 1924'ten günümüze toplumla olan hizmet ve sosyal anlamdaki iletişimini geleceğe bakan vizyonuyla sunmaktadır.  Müze, öncelikli olarak Türkiye İş Bankası'nın kurulduğu günden bugüne, gerek kendi geçmişine, gerekse Türkiye'nin ekonomik gelişimine tanıklık eden bankacılık ve kurumsal yapı ile ilgili belge

İstanbul, müzeler açısından oldukça zengin bir yer ve bu müzelerin bir çoğunu Müzekart ile gezebiliyorsunuz. Ben daha önceki senelerde 2 defa müzekart almıştım. Ancak aldığım müzekartı sene içerisinde bir daha kullanmamıştım. Geçen sene Nisan ayında yaptığımız Hierapolis - Pamukkale – Denizli için müzekart almış ve bu kart ile İstanbul'daki bütün gidilecek müzeleri gezmeye karar vermiştim. (Ben bu yazıyı yazarken Müzekart vardı ancak 17.07.2018 tarihinde araştırma yaptığımda müzekartın artık kalktığını ve Müzekart+'ın olduğunu gördüm. Müzekart+ daha önce olduğu gibi bütün müzelere 1 sene boyunca sınırsız giriş hakkı tanıyor.)

23 Nisan 2016 tarihinde eşim ve kardeşi ile birlikte üçümüz günübirlik Gaziantep'e gittik. Uçak biletlerini birkaç ay önceden Anadolujet'ten aldık. Sabah 07:00 uçağı ile gittik ve akşam 21:55 uçağı ile geri döndük. Uçak beklediğimizden daha iyi çıktı. İlk defa Türk Hava Yolları ile seyahat ediyorduk ve ücretsiz ikramları görünce şaşırdık. Sabahleyin Üsküdar'daki evimizden taksi ile Kadıköy'e gittik, oradan Havabus  ile Sabiha Gökçen Havalananına gittik. Kontrollerden geçtikten sonra Gaziantep uçağına bindik. Gaziantep'te de B-39 numaralı otobüs ile şehir merkezine gittik. Otobüsün ücreti yanlış hatırlamıyorsam 6 TL idi. İsterseniz Havaş  ile de gidebilirsiniz. Otobüs Havaş'tan önce kalktı, ama Gaziantep merkeze gitmemiz 1 saat 10 dakika sürdü. Havaş belki daha gidebilir. Biz akşam yine otobüs ile gittik. Bu sefer 45 dakika sürdü. Gaziantep'e vardıktan sonra önce Bakırcılar Çarşısını gezdik, bir simitçide karnımızı doyurduk. Daha sonra Zeugma Müzesi' ne

Gaziantep Kalesi , kuzey ve kuzeydoğusu doğal kayalık olan bir höyük üzerine kurulmuş olup, höyük M.Ö. 3600 yıllarına tarihlenmektedir. Kale ilk kez II. - III. yüzyıllarında Roma Döneminde birkaç kuleden ibaret olan bir "Karakol" olarak inşa edilmiştir. 527-565 yıllarında Bizans İmparatoru I. İustinianos tarafından 12 adet burç ve beden duvarları ile kaleyi çeviren hendek, zemin seviyesindeki galeriler ve tonozlu galeri inşa edilerek genişletilmiştir. Bu haliyle, çevresi 1200 m. olan kale, 100 m. çapında düzensiz bir daire biçimindedir. Kale bugünkü durumuna, XIII. yüzyılda Eyyubiler'i takiben Memlukler, Dulkadiroğulları ve XVI. yüzyıldan sonra da Osmanlılar Dönemin'nde kavuşmuştur. Kuleler ve beden duvarları yükseltilmiş, güney cephedeki altı burcun kenarları süslü bantlarla bezenmiştir. Mescit, hamam ve diğer sivil yapılar da bu dönemde yapılmıştır. Bu dönemler içinde kalede önemli onarımlar yapıldığı yazıtlardan anlaşılmaktadır. Yapı, 1481 yılında Memluk Sultanı

Medusa Cam Eserler Müzesi , 15 yıllık bir birikimin sonucunda ortaya çıkan koleksiyonu daha geniş kitlelere sanatseverlere, bilim adamlarına sunmak için hayata geçmiştir. 21 Haziran 2008'de açılışı yapılan müzeye ilk ay yerli ve yabancı olmak üzere 5 bin yerli ve yabancı sanatsever ziyaret etmiştir. Medusa Cam Eserler Müzesi, tarihe tanıklık eden Gaziantep Kalesi civarında eski bir Antep Evinin restore edilmesiyle kurulmuştur. Müzede yaklaşık 1500 eser bulunmaktadır. Bu eser grubunun % 70'ini cam eserler % 20'sini bronz ve pişmiş toprak eserler % 10'unu ise Roma ve İslami döneme ait altın ve bronz sikkeler, altın takılar oluşturmaktadır. Müzenin bahçesinde yapılan cam ocağında cam eserlerin kopyaları üfleme tekniğiyle yapılarak ziyaretçilerin beğenilerine sunulmaktadır. Medusa Cam Eserler Müzesi, Türkiye'nin ilk özel cam eserler müzesidir. 

İslam - Osmanlı eserlerini sergilemek ve muhafaza etmek amacıyla Evkaf Nezareti bünyesinde kurulan ilk, Osmanlı İmparatorluğu Döneminde açılan son müze olan Evkaf-ı İslamiye Müzesi, Süleymaniye Külliyesi İmaret binasında Sultan V. Mehmed Reşad'ın culüsuna rastlayan 27 Nisan 1914 tarihinde kapılarını ziyaretçilerine açmıştır. Camilere, türbelere, kütüphanelere vakfedilen eserlerin ülke dışına çıkarılmasını önlemek, korumasını sağlamak ve bu kültür hazinesini gelecek nesillere miras bırakmak amacıyla kurulan Evkaf-ı İslamiye Müzesi 1926 yılından sonra Türk ve İslam Eserleri Müzesi adını almıştır.  Evkaf Nazırı ve Şeyhülislam Ürgüplü Hayri Bey, Müze-i Hümayun Müdürü Halil Edhem Bey, Müze İdare Meclisi üyeleri Keçecizade Reşat Bey, İsmet Bey, Armenak Sakıziyan Bey, İbnü'l Emin Mahmud Kemal (İnal) Bey, Mehmed Ziya Bey ile Müze Müdürü Ahmed Hakkı Bey'in Birinci Dünya Savaşı öncesinde tüm zorluk ve imkansızlıklara karşın, büyük bir özveriyle Osmanlı topraklarındaki vakıf eserl

Topkapı Sarayı ; İstanbul Sarayburnu'nda, Osmanlı İmparatorluğu'nun 600 yıllık tarihinin 400 yılı boyunca, devletin idare merkezi olarak kullanılan ve Osmanlı padişahlarının yaşadığı saraydır. Fatih Sultan Mehmed tarafından 1478’de yaptırılmış, Abdülmecit’in Dolmabahçe Sarayı’nı yaptırmasına kadar yaklaşık 380 sene boyunca devletin idare merkezi ve Osmanlı padişahlarının resmi ikametgahı olmuştur. Kuruluş yıllarında yaklaşık 70.000 m.² lik bir alanda yer alan sarayın bugünkü alanı 80.000 m² dir.  Topkapı Sarayı, saray halkının Dolmabahçe Sarayı, Yıldız Sarayı ve diğer saraylarda yaşamaya başlaması ile birlikte boşaltılmıştır. Padişahlar tarafından terk edildikten sonra da içinde birçok görevlinin yaşadığı Topkapı Sarayı hiçbir zaman önemini kaybetmemiştir. Saray zaman zaman onarılmıştır. Ramazan ayı içerisinde padişah ve ailesi tarafından ziyaret edilen Kutsal Emanetler Dairesi’nin her yıl bakımının yapılmasına ayrı bir önem verilmiştir. 

Günümüz Ayasofya'sı aynı yere yapılmış olan üçüncü yapıdır. İlk yapı İmparator Konstantion (337-361) tarafından 360 yılında bazilikal planlı ve ahşap çatılı olarak inşa ettirilmiştir. Yapı İmparator Arkadios Dönemi'nde (365-408) 404'te isyancılar tarafından yakılmıştır. İkinci yapı ise İmparator II. Theodosios (408-450) tarafından 415 yılında yine aynı planla inşa ettirilmiş, 415-532 yılları arasında şehrin en büyük kilisesi olmuştur. II. Theodosios Dönemi kilisesi 532 yılında, İmparator İustinianos'a (527-565) karşı çıkan Nika Ayaklanması'nda tekrar yanmış ve kalıntıları temizlenerek yeni yapıya yer açılmıştır. İmparator İustinianos dünyanın en büyük kilisesi olarak, Kutsal Hikmet anlamına gelen Ayasofya'yı aynı yerde inşa ettirmiş, 532 yılında yapımına başlanan kilise sadece beş yılda tamamlanarak 27 Aralık 537'de büyük bir törenle ibadete açılmıştır. Mimarları, Anadolu'dan, Miletoslu (Balat) İsidoros ve Trallesli (Aydın) Anthemios'tur. Bu mima

Sultanahmet Meydanı Arasta Pazarı'nda bulunan Büyük Saray Mozaikleri Müzesi, Bizans İmparatorluğu Büyük Sarayı'nın revaklı avlusunun kuzeydoğu kısmında bulunan mozaik döşemeyi içice alacak şekilde inşa edilmiştir. Bizans İmparatorluğu dönemine ait olan mozaiklerin sergilendiği bu müzedeki mozaikler M.S. 450 - 550 yıllarına aittir. Konularını dini motiflerden ziyade günlük yaşamdan alan mozaikler, ziyaretçilerini 1500 yıl öncesine götürür. Mozaiklerde; elinde testi taşıyan genç kız, eşeğine yem veren çocuk vb. gündelik yaşamdan kareler yer alır. 1953 yılında İstanbul Arkeoloji Müzeleri'ne bağlı olarak açılan Büyük Saray Mozaikleri Müzesi, 1979 yılında Ayasofya Müzesi'ne bağlanmıştır. 1982 yılında Kültür Bakanlığı Anıtlar ve Müzeler Genel Müdürlüğü, Avusturya Bilimler Akademisi ile mozaikleri restorasyon çalışmalarına başlamıştır. Yapılan çalışmalar 1997 yılında tamamlanmıştır.

İstanbul İslam Bilim ve Teknoloji Tarihi Müzesi , Gülhane Parkı içindeki Has Ahırlar Binası’nda, 25 Mayıs 2008'de hizmete girmiş bir müzedir. Müzede, TÜBA (Türk Bilimadamları) onursal üyelerinden ve Frankfurt Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Fuat Sezgin tarafından hazırlanan, 9. ve 16. yüzyıl arasındaki Müslüman bilginler tarafından icat edilmiş çeşitli bilim ve teknoloji aletleri sergilenmektedir.

Osmanlı İmparatorluğu döneminde içinde bir koruyu ve gül bahçelerini barındıran Topkapı Sarayı'nın dış bahçesidir. İstanbul şehremini Cemil Topuzlu zamanında düzenlenerek 1912 yılında park haline getirilmiş ve halka açılmıştır. Toplam alanı 163 dönüm kadardır. Parkın girişinde sağ tarafta İstanbul şehremini ve belediye başkanlarının büstleri vardır. Parkın ortasından iki yanı ağaçlı yol geçer. Bu yolun sağında ve solunda dinlenme yerleri, çocuk bahçesi bulunmaktadır. Boğaza doğru kıvrılarak inen yokuşun hemen sağında Aşık Veysel heykeli, yokuşun sonuna doğru biraz üst kısımda ise Romalılardan kalma Gotlar Sütunu vardır.  Sarayburnu Parkı kısmı eskiden Sirkeci demiryolu hattı üstünden bir köprüyle ana parkı bağlıydı. Bu kısım sonrada sahil yolu (1958) ile parktan ayrılmıştır. Park 2003 yılında İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından restore edilerek ihya edilmiştir. Türk tarihinde demokratikleşmenin ilk somut adımı olan Tazminat Fermanı, 3 Kasım 1839'da Abdülmecit

23 Nisan 2016 günü eşim ve kardeşi ile birlikte yaptığımız günübirlik Gaziantep turunda Zeugma Müzesi'ni de ziyaret ettik. Gaziantep'e uçakla vardıktan sonra kahvaltı yapıp Bakırcılar Çarşısı'nda dolaştık, daha sonra da Müzeye gittik. Müze gezisinden sonra da Cam Müzesi'ni, Gaziantep Kalesi'ni ve çarşıyı tekrar dolaştıktan sonra Tahmis Kahvesi'nde oturup dinlendik ve daha sonra da havaalanına gittik.   Zeugma Mozaik Müzesi'nin hemen önündeki yolda bulunan deve heykelleri de çok ilgimizi çekti.

Sultanahmet'te Sultanahmet Camisi'nin hemen kuzeybatısında Dikilitaş Anıtları, Yılanlı Sütun, Dikilitaş, Sultanahmet Meydanı ve Alman Çeşmesi sıralanır. Bu eserlerin hemen yanında da Türk ve İslam Eserleri Müzesi, Mehmet Akif Ersoy Parkı, Firuz Ağa Cami, yer almaktadır. Sultanahmet Camii'nin hemen kuzeydoğusunda Sultanahmet Meydanı, onun devamında ise Ayasofya Müzesi yer almaktadır.  Theodosius Dikilitaş (Obelisk): Bu Dikilitaş, ilk olarak eski Mısır'da 18. Sülale hükümdarlarından III. Tutmosis adına M.Ö. 1450'ye yakın bir tarihte, bir benzeri ile birlikte, Karnak'taki Amon-Ra Mabedi önüne yerleştirilmiştir.  Obeliskin üzerindeki Mısır'ın hiyeroglif yazısı net bir biçimde görülmektedir. Bu yazı, Tutmosis'in babası için Karnak'ta bir obelisk diktirdiğini ve Mezopotamya'da bir anıt yaptırdığını anlatmaktadır. Üzerinde Firavun ile Tanrı Amon Ra'nın resimleri de vardır. 

Alay Köşkü, Topkapı Sarayı'nın dış suru üzerinde, padişahların geçit yapan alayları seyretmesi için yaptırılan köşktür. Alay Köşkü'nün bulunduğu yerde 16. yüzyılda ahşap bir köşk bulunmaktaydı. Köşkün bugünkü binası II. Mahmut tarafından Batı Avrupa üslubunda yaptırılmıştır.  Gülhane Parkı'nın içinden geniş bir rampa ile çıkılan köşk, yuvarlak bir hünkar salonu ile hizmet binalarından oluşmaktadır. Köşkün üstünü geniş saçaklı soğan biçiminde ve dilimli, kurşun kaplı bir külah örtmektedir. İçeride ise bu külahın kubbe halinde olduğu görülmektedir.  İsviçreli Mimar Fossati kardeşlerin projesine göre, 1855'te Alay Köşkü ile Soğukçeşme Kapısı yanındaki burç arasında ve surun dışına bitişik olarak Telgrafhane-i Amire binası yaptırılarak, Dolmabahçe Sarayı'nın bir köşesine yeni bir Alay Köşkü yapıldığından, artık fonksiyonunu kaybeden asıl Alay Köşkü telgrafhane nazırlarına makam olarak tahsis edilmiştir. Telgrafhane buradan çıktıktan ve cadde kenarındaki binası yı

Şekerpare , Atıf Yılmaz'ın yönettiği 1983 yapımı Türk filmi. Senaryosunu Yavuz Turgul'un yazdığı filmin baş rollerinde İlyas Salman, Şener Şen ve Yaprak Özdemiroğlu oynamıştır. Filmin yapımcılığını ise Ertem Eğilmez üstlenmiştir.  Filmin konusu ise şöyledir: Film, bekçi ile evlatlığını evlendirmek isteyen bir komiserin hikâyesini anlatmaktadır. Ziver yardımcısı Hurşit ile birlikte Galata’da haraç toplayan bir başkomiserdir. Bekçi Cumali dürüstlüğü yüzünden İstanbul’a sürülür. Ziver’i de kendisi gibi dürüst zannederek ona bağlanır. Bu arada evlatlığı Peyker’i hamile bırakan Ziver ise olayı örtbas etmek için kızı evlendirecek birini aramaktadır. Cumali’nin kendisine bağlılığını görünce Peyker’i onunla evlendirmek karar verir. Ancak Cumali'nin geneleve gitmesi Ziver'in plamlarını altüst eder.

Biraz da film bilgisi paylaşalım. En çok beğendiğim filmlerden birisi de Kartal Tibet'in yönettiği, Ertem Eğilmez'in yapımcılığını yaptığı 1978 yapımı Sultan filmidir. Filmde Türkan Şoray, Bulut Aras, Adile Naşit, Şener Şen, İhsan Yüce, Erdal Özyağcılar, İlyas Salman ve Güzin Özyağcılar ile daha birçok ünlü oyuncu oynamaktadır. Filmin müziğini Yavuz Turgul ve Cahit Berkay yapmıştır. 

Bundan tam 3 sene önce eşimle Anadolu Kavağı'na gittik.  Anadolu Kavağı'na gitmek için Eminönü'nden kalkan şehir hatlarının düzenlediği uzun boğaz turuna katıldık. Bu tur kış döneminde 1 gidiş ve 1 dönüş şeklinde düzenleniyor. Yaz döneminde turun sayısı arttırılıyor. Kış tarifesinde Eminönü'nden 10.35'te kalkan vapur 10.50'de Beşiktaş, 11.20'de Kanlıca, 11.50'de Sarıyer, 12.00'de Rumeli Kavağı'na uğradıktan sonra 12.10'da Anadolu Kavağı'na varıyor. Dönüşte ise 15.00'te Anadolu Kavağı'ndan kalkan vapur, 15.10'da Rumeli Kavağı, 15.20'de Sarıyer, 15.40'ta Kanlıca, 16.10'da Beşiktaş'a uğradıktan sonra 16.25'te Eminönü'ne varıyor. Anadolu Kavağı'nda 3 saat kalınıyor. 3 saat eğer restaurantlara girip saatlerce eğlenmeyecekseniz, uzun uzun yemek yemeyecekseniz yeterli bir süre. Çünkü Yoros Kalesi'ne çıkmak, Kale'nin oradaki çay bahçesinde oturmak ve Anadolu Kavağı'nın içinde kısa bir tur atmak

İki sene önce bu müzeye gittik. Açıkcası bu müzede çalışanlar çok sinir etti. Bize devamlı telif hakları yüzünden fotoğraf çekmememiz gerektiğini söylediler. Sanki telif hakları sorunu tamamen çözülmüş de bir bizim kendimiz için çektiği fotoğraflar kusur kaldı. Bütün gün uydudaki kanallarda dönen filmleri görmezler ama eşimin çektiği fotoğrafı telefonundan sildirirler.    Neyse. Ben gene de gitmek isteyenler olabilir diye müzeyle ilgili biraz bilgi vereyim.

Geçen gün Fethiye Müzesi 'ni gezdikten sonra bir de Kariye Müzesi'ne gittim. Bu aralar sık sık müzeleri gezmemin sebebi müzekartımın 24 Nisan tarihinde geçerliliğinin bitecek olması. Şimdiye kadar üçüncü ya da dördüncü kez müzekart aldım ve her defasında ikinci bir müzeye bile gidemeden süresi bitti. Onun için en azından bu sefer süresi bitmeden İstanbul'daki müzekartla gezilen müzeleri gezeyim de bir işe yarasın dedim :) Ayrıca 23 Nisan'da bir de Gaziantep gezimiz olacak ve kartın süresi bitmeden bir de Zeugma Müzesi'ni göreceğim. Bu kart çok bereketli oldu kısacası.    Şimdi Kariye Müzesi'ne gelirsek. Kariye Müzesi'nin içinde ve etrafında bilgilendirici hiçbir yazı bulamadım. Fotoğraflar bana ait. Dışında tadilat olduğu için binanın dışının hiç fotoğrafını çekemedim. Her yanı kapalıydı.    Bundan önceki yazdığım yazılarda internetten bulduğum bilgilendirme yazılarını paylaştığım gibi müzelerin içinde bulunan bilgilendirme panolarındaki bilgilerden

Fethiye Müzesi (Pammakaritos Kilisesi) 1261 Latin egemenliğinin son bulmasından sonra eski kilisenin kalıntıları üzerine yeniden yaptırılmış olup, kuzey bölümünde yer alan kilise Hz. Meryem'e adanmıştır. Bizans İmparatoru VIII. Michael Palailogos'ın yeğeni Michael Glabas Ducas Tarchainotes taradından 1292 - 1294 yılları arasında yeniden onarılan yapıya ek olarak, 1315 yılında karısı Maria'nın talimatları ile kilisenin sağ tarafına Hz. İsa'ya adanan küçük bir ek kilise (parekklesion) yaptırılmıştır. Mezar şapeli olan bu ek kilisede Maria ve Michael'ın mezarları bulunmaktadır. Yapı fetihten sonra kadın manastırı olarak kullanılmış, 1455 yılında Havarium Kilisesinden çıkan Patrikhane buraya taşınmış ve 1586 yılına kadar Patrikhane olarak kullanılmıştır.

Dün Üsküdar'daki Validebağ Korusu içinde bulunan Adile Sultan Kasrı'nı ziyaret ettik. Adile Sultan Kasrı, hepimizin çok severek izlediği Hababam Sınıfı filmlerinin çekildiği mekan. 1975 yılında çekilen Hababam Sınıfı, 1976 yılında çekilen Hababam Sınıfı Sınıfta Kaldı, 1977 yılında çekilen Hababam Sınıfı Uyanıyor, 1978 yılında çekilen Hababam Sınıfı Tatilde filmleri bu mekanda çekilmiş ve günümüzde Kasrın içerisindeki bir oda Hababam Sınıfı Müzesi olarak hizmet veriyor.

Müzenin inşasına 5 nci KOr. K. Korg. Yıldırım Türker'in direktifleri ile 54 üncü Mknz. P. Tug. K. Tuğg. M. Korkut Özarslan'ın önderliğinde Haziran 2000'de başlanmıştır. Müze 30 Ağustos 2000 tarihinde hizmete açılmıştır.  Şükrüpaşa Anıtı ve Balkan Savaşı Müzesi'nin içerisinde Şükrüpaşa Anıtı, Komuta Yeri, Balkan Savaşı Eserleri, Edirne Şehit Anıtları, Edirne'deki Tabyalar, Sırp Sındığı Savaşı Eserleri, Tarihi Edirne Şehri Resimleri, Yaşam Bölümü (Depo), Yaşam Bölümü (Koğuş), Gözetleme Yeri, Kütüphane, Konferans Salonu, Sergi ve Otopark bölümleri bulunmaktadır.

Öncelikle Arkeoloji Müzesi'nin tarihçesi ile başlayalım. "Yapılış tarihi açısından bakıldığında  İstanbul Arkeoloji Müzeleri kompleksi içerisinde en eski yapı Çinili Köşk'tür. Şu anda Türk çini ve seramik örneklerinin sergilendiği Çinili Köşk Müzesi, Fatih Sultan Mehmet'in İstanbul'da yaptırdığı sivil mimari örneklerinin en eskisidir. Kapısı üzerindeki çini kitabede inşa tarihinin Miladi 1472 olduğu yazılıdır ancak mimarı bilinmemektedir. Sonradan yapılan diğer iki bina ise Çinili Köşk'ün çevresinde yer alır. Bu binalardan biri Osmanlı İmparatorluğu'nun ilk Güzel Sanatlar Akademisi olarak inşa edilmiş olan ve sonradan Eski Şark Eserleri Müzesi olarak düzenlenmiş binadır. Eski Şark Eserleri'nin bugün içinde bulunduğu bina, Osman Hamdi Bey tarafından 1883 yılında Sanayi-i Nefise Mektebi yani Güzel Sanatlar Akademisi olarak inşa ettirilmiştir. İleride Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi'nin temellerini oluşturacak olan bu akademi Osmanlı İmparat

Arkeoloji Müzesi'nin içerisinde bulunan Eski Şark Eserleri Müzesi'nin binası 1883 yılında Sanay-i Nefie Mekteb-i Alisi (Güzel Sanatlar Akademisi) olarak Osman Hamdi Bey tarafından yaptırılmıştır. Bina, dönemin en tanınmış ve önemli mimarı Alexandre Vallaury (1850-1921) eseridir. Neo-Rönesans tarzında yapılan ilk binadan sonra yapılan ek binada Neo-Grek üslup kullanılmıştır. Daha sonra bu iki bina birleştirilirken yapılan ek kısım, var olan binalara oranla daha alçak inşa edilmiştir. Sanayi Nefise Mektebi'nin Cağaloğlu'na taşınmasından sonra bina, Halil Edhem Bey tarafından, Yakındoğu ülkelerinin eski kültür belgelerinin sergilenmesi için müze haline getirilmiştir. 1917-1919 ve 1932-1935 yılları arasında müzede çalışan Alman uzman Eckharg Unger, müzenin teşhirini tamamlamıştır. 1963 yılında başlayan onarımda, binanın giriş merdivenleri kaldırılıp, iç yapıda bazı değişiklikler yapılarak 1974'te tekrar ziyarete açılmıştı. 2000 yılında yapılan yeni teşhir ve onarım ç

İstanbul Arkeoloji Müzelerinin avlusunda bulunan Çinili Köşk , Topkapı Sarayı yapı topluluğunun bir bölümü olarak Fatih Sultan Mehmet tarafından 1472’de sur içerisinde, Sarayburnu’ndaki koruluk içerisinde yaptırılmıştır. Mimar Atik Sinan tarafından yapılan köşk, iki katlıdır. Ortada tonozlar üzerine oturtulmuş bir ana kubbeden, köşelerde ise yine kubbeli bölmelerden meydana gelmiştir. Ön tarafta tek parça beyaz mermerden on dört sütuna dayanmış bir revak vardır. Sütunlarla hareketlendirilmiş cephesi, eyvanlı terası ve kesme çini dekoru ile Selçuklu tesirinde bir erken Osmanlı örneğidir. Giriş duvarında uzun kitabe yer almıştır. Giriş bölümü, üzeri kubbeli bir mekan 13-19 yy. Selçuklu ve Osmanlı dönemlerine ait seramik ve çiniler kronolojik sıralı sergilenmiştir. 16 yy. İznik yapımı çiniler müzenin önemli eserleridir. Binanın içi bozdan boya beyaz, kahverengi, lacivert, firuze çinilerle süslenmiştir. Firuze çiniler altı köseli, bunların arasına serpiştirilen lacivert çiniler ise üçgen

Demiryolu Müzesi Sirkeci Garı içerisinde yer alıyor. Öncelikle Sirkeci Garını anlatalım. Sirkeci Garı, 19. yüzyılda özellikle İstanbul'da görülen Batı seçmeciliği ile bölgesel ve ulusal biçim kalıplarının bir arada kullanıldığı örneklerden biridir. Rumeli Demiryolu'nun Sirkeci'ye kadar gelmesiyle istasyon binası olarak bugün de mevcut olan kagir bina ile yolcu bekleme salonu olarak iki ahşap baraka yapılmıştır. Geçici olarak tasarlanan bu binaların yanında esas istasyon binasının yapımına 11 Şubat 1888'de başlanılmış ve 3 Mayıs 1890'da II. Abdulhamid adına Müşir Hamdi Paşa tarafından açılarak hizmete sunulmuştur. Tasarımı Alman mimar A. Tasmund'un yaptığı binanın cephesinde granit mermer ve Marsilya-Aden'den getirilmiş taşlar kullanılmıştır. İlk yapıldığı yıllarda havagazı ile aydınlanan binanın bekleme salonlarındaki büyük sobalar Avusturya'dan getirilmiştir. Yine o yıllarda deniz binanın çok daha yakınına kadar gelinmekte ve denize taraçalarla inilm

Metin Akpınar'ın ne kadar büyük ve iyi bir sanatçı olduğunu anlatmaya gerek yok. Allah kendisine uzun ömürler versin. Çok güzel filmleri ve tiyatro oyunları var. Bu film ve tiyatro oyunlarında zaman zaman şarkılar söylemiş ve çok da güzel yapmış. Keşke bu söylediği şarkıları bir ara albüm yapsaymış. Bununla ilgili ne kadar doğrudur bilinmez ama internette Makber  şarkısının altındaki yorum kısmında şöyle bir yazı görmüştüm:

Eşimle birlikte yaptığımız Selanik gezisini zaten daha önce paylaşmıştım ( Buradan okuyabilirsiniz ). Atatürk Müzesini detaylı olarak anlatabilmek için diğer yazıda kısaca değinmiştim. Selanik, hem eşimin hem de benim gitmeyi en çok istediğimiz şehirlerden birisiydi ve gittiğimiz için çok mutlu olduk. Sabah Selanik’e geldikten sonra otele eşyalarımızı bırakıp hemen Atatürk Müzesi’ne gitmiştik. Otelde resepsiyon görevlisine müzeye nasıl gidebileceğimizi sormuş ve haritada yerini işaretlemiştik. Otelden 15–20 dakika yürüme mesafesinde bulunan müzeyi kolayca bulduk ve kapısından içeri girdik. Müzenin girişindeki görevli bir kağıdı gösterdi ve adımızla nereden geldiğimizi yazmamızı istedi. Biz de yazdıktan sonra hemen giriş katından gezmeye  başladık. Bir tane kadın görevli vardı ve soru soranlara bilgi veriyordu. Müzenin içerisinde bilgilendirme panoları hem Türkçe hem İngilizce hem de Yunanca yazıyor ve Atatürk’ün Selanik, İstanbul ve Ankara’daki hayatı ile ilgili bilgi alabiliyorsunuz.

Kasım ayında yaptığımız yurtdışı gezisi için yaptığımız vize başvurusunda bize 3 aylık vize vermişlerdi ve 26 Ocak 2016 tarihinde vizemizin süresi biteceği için Selanik gezisini bir an önce yapmak istiyorduk. Eşimin ve benim gitmeyi çok istediğimiz Selanik’e benim ameliyatım, ablamın doğumu derken ancak 2 – 3 Ocak 2016 tarihlerinde gidebildik. Hem eşimin anne ve baba tarafları Selanik göçmeni olması nedeniyle hem de Atatürk’ün memleketi olması nedeniyle her ikimiz de görmeyi çok istiyorduk. Benim de ailemin bir kısmı Yunanistan ve Bulgaristan göçmeni olduğu için ben de açıkcası ata topraklarımı görmeyi istiyordum. Bu niyetle yılbaşının hemen ertesinde hava koşulları çok iyi olmamasına rağmen ikimiz tek başımıza gitmeye karar verdik.